Selecteer een pagina

++

 

Hommage Steichen

++

Een hypocriet is een toneelspeler. Tenminste het griekse woord hypocriet betekent toneelspeler. Doen alsof. Indertijd vertelde ik dat tegen een toendertijd erg bekende nederlandse toneelspeelster. Zij viel bijkans van haar barkruk af, keek mij boos en verbaasd aan. Hoe kon ik dat zeggen! En ze vertrouwde mij voor geen cent meer; dat ik zoiets stellig kon beweren. Nee, toneelspelen was beslist meer dan doen alsof. En het mocht ook niets van doen hebben met het woord hypocriet. tja, ik heb er weleens vaker last van ; dat ik enthousiast iets vertel wat ik leuk en aardig vind, maar dat mensen dan erg wantrouwig reageren. Ik heb er maar mee leren leven. Het zij zo. Een en ander zal wel te maken hebben met mijn zeer gebrekkige rechtshandigheid. Resulterend in een soort van dyslexy. Woorden begrijpen mij niet en vaak begrijp ik woorden niet. En ik kom gezondheid te kort om alle woorden zomaar te begrijpen.

 

WorldPress winning photo: Hetherington

Neem nou het woord “icoon”. Lees ik dat de jury van de zilveren camera vinden dat winnende foto van Martijn Beekman een echte ICOON is. Ik maar kijken, en ik maar lezen wat ze bedoelen…. Ik begrijp totaal niet waar ze het over hebben. ..(?). Hoor ik dat de jury van de World press beweren dat de winnende foto beslist geen ICOON is. Ik maar lezen en kijken, maar ik begrijp werkelijk niet waar ze het over hebben. Het enige wat ik nu konstateer is dat ik de Zilveren camera foto veel leuker vind dan die suffe prent van Tim Hetherington. Nou leef ik ook in een maf land hoor. Hebben we Peter R. de Vries met Joran. Een afgrijselijk triest NON-issue opgeblazen tot walgelijke proporties. Twee dagen later wordt er bij de WorldPressPhoto organisatie een ongelooflijk belangrijk en groot ECHT-issue verkleint tot een vuiltje in het oog van een vermoeide werknemer van het amerikaans leger. Cynischer kan je het niet maken, me dunkt.Iedere inwoner van Mogadishu haalt zijn schouders op voor zo een slappe hypocriete prent. En het commentaar van Stephan van Fleteren, ook jurylid van WorldPressPhoto, vond ik ronduit beschamend. Begrijpelijk want Stephan is ook zo een heerlijke overtrokken romanticus, die zich iets teveel aan het onduidelijke zwart-wit vergrijpt (Dit zeggende terwijl meneer van Fleteren een foto-held voor mij blijft, werkelijk!)

Maar al dat gezever over “ICOON” werd mij erg te moede. Al de bovengenoemde foto’s zullen nooit en te nimmer “iconen” worden. Nee die tijden zijn voorbij. Ik wil weliswaar niet uitsluiten dat er ooit nog eens een foto komt die zich zal nestelen in ons collectief geheugen alszijnde een subliem icoon, maar ik acht de kans helaas biezonder klein.

Omdat ik niet wist waarom al die juryleden het woord icoon gebruikte, heb ik wat studie en navraag verricht. Dus ik ben wat wijzer geworden. In nederland hebben wij meneer Martijn Kleppe, promovendus aan de erasmus universiteit. Hij gaat promoveren op de FotoIcoon. (Geschriften van hem kunt u op zijn site downloaden). Na wat van hem gelezen te hebben begrijp ik eindelijk enigszins wat men bedoelt met foto iconen. Na dit bestudeert te hebben ben ik tot de conclusie gekomen dat ik zelf er een paar zeer persoonlijke fotoiconen op na houd. Dat zijn de volgende:

1/ De in dit artikel vertoonde foto van het jongetje in het ghetto van warshau uit de tweede wereldoorlog. (Gezien in 1956)

2/ Een serie foto’s gezien in het magazine ZOOM in 1970 (ongeveer). Fotograaf onbekend. Daarna de foto’s nooit meer gezien. Het betrof een serie foto’s van gekruisigde mensen in Ethiopië. De foto’s waren bekrast en er was op getekend.

3/ Een stilleven van 3 peren van Edward Steichen. (Gezien in 1968)

4/ Een portretfoto van richard Avedon in zijn vroege jaren. (Gezien in 1969)

5/ Een eigen gemaakte foto van de Beatles. (1971)

6/ Een zwart-wit kiekje van Les Krims. (Gezien in 1977)

Over het jongetje uit het Ghetto het volgende: Ik was denk ik 6 jaar oud. De foto stond op het omslag van een boek welk werd geëtaleerd in een boekenzaak op de Meent in Rotterdam. Het enige wat ik weet is dat ik gebiologeerd heb staan staren naar die foto. Wat het betekende voor mij wist ik niet. Misschien nog steeds niet. Ik denk ook dat het de “allereerste” foto was die ik ooit “echt” gezien heb. Wat de foto NU voor mij betekent weet ik eerlijk gezegd ook nog steeds niet. Dat is het mysterieuze ervan. Omdat het een persoonlijk icoon is, denk ik dan. Natuurlijk ken ik nu al de verhalen die bij die foto behoren. Maar dat zijn verhalen. Maar wat die foto toen op dat moment voor mij betekende blijft een grandioos schoon raadsel. Ik, het jongetje van zes kijkt naar een foto van een jongetje van vijf. Die ervaring, meer dan een herinnering, kan ik nooit meer weg wissen.

Het woord icoon komt van het griekse woord eikoon. En het betekent: beeld.
++
++

Schrijf je in voor

Mijn Nieuwsbrief

En blijf op de hoogte van mijn nieuwe artikelen. Die uitsluitend zullen gaan over mijn zoektocht en ideëen betreffende [fotografie]

You have Successfully Subscribed!

Pin It on Pinterest

Share This