Selecteer een pagina

Ik ben een fan van Anton Corbijn. Subliem. Van de week de herhaling gezien van een documentaire over Anton en zijn werk. Anton had geen fijne jeugd. Dat zegt ie zelf. Daarom wilde hij dan ook beslist geen gezin. Tja, wat moet je dan? Met je leven. Werken. Werken, werken en werken. En na 25 jaar was ie-zelf toch wel erg verbaasd dat ie zoveel gedaan had. Toch wel zeker tigduizend maal een 100-ste seconde. Een fotoboek van zijn hand heet dan ook: WERK. “Hoe kon je dat dan volhouden?” Werd hem gevraagd. “Nou, gewoon” antwoorde hij. “Verstand op nul en blik op oneindig”. Dat verbaasde me enorm. Daar schrok ik van. Nou begrijp ik ook waarom veel van zijn foto’s onscherp zijn. Niet dat ik dat bezwaarlijk vind, echt niet, begrijp me goed. Ik heb nog nagecheckt of ik het werkelijk goed verstaan had. Jahoor; VERSTAND OP NUL. Nou ben ik zelf ook fotograaf . Dus ik weet dat ieder beroep een fijne samenzwering is tegen de leken. Ik dacht altijd als ik ga fotograferen: “Blik op nul en Verstand op oneindig”. En das echt wat anders!! Wie heeft het nu bij het kromme eind? Nu mag ik Anton erg graag, dus hij krijgt van mij het voordeel van de twijfel. (Krijgen?…….)

++

Schrijf je in voor

Mijn Nieuwsbrief

En blijf op de hoogte van mijn nieuwe artikelen. Die uitsluitend zullen gaan over mijn zoektocht en ideëen betreffende [fotografie]

You have Successfully Subscribed!

Pin It on Pinterest

Share This