::
De school-[fotografie] in Amersfoort neemt een hele hoge vlucht. Het laat zich inspireren door allerlei moderniteiten. Bovenstaande heb ik maar direct gelijst in een prachtig IKEA-prulletje, welk geïnspireerd lijkt te zijn door de joligheid van de 19E-eeuwse-schilder-lijstjes-kunst. Kom er eens om…. Of de [fotograaf] zich heeft laten inspireren door Mondriaan en/of Georg Bazelitz is mij niet bekend. Het geometrische heeft ie natuurlijk van onze Amersfoortse Mondriaan. En zomaar pardoes koppen ondersteboven is natuurlijk van Bazelitz. Onze stoere Bazelitz is helemaal OK; Maar die nare Mondriaan is natuurlijk de grootste flapdrol van de 20-eeuwse-schilderkunst. Een regelrechte ramp die flauwekul. Zucht, ik weet het: Een hoop verstandige mensen denken daar anders over. Het zij zo.
Laat mij niet flauw bazelen hier. Bovenstaande school-[foto] is natuurlijk erger dan erg. Daar hoeven we toch geen woorden over vuil te maken (?). Het slaat werkelijk nergens op. Normaliter maak ik met mijn camera er een kopie van, en zeg dan tegen mijn zoon: “Stuur maar terug, flauwekul en ook nog eens veel te duur..” Maar daar steekt mijn vrouw dan weer een stokje voor…
Er worden ik weet niet hoeveel [foto’s] gemaakt van mijn zoon. Zijn moeder maakt meer [foto’s] van hem met haar iPhone, dan dat ze ooit de tijd heeft om ze überhaupt te bekijken. Want dan heeft ze weer geen tijd meer om naar mijn zoon te kijken. Waarom dan toch nog zulke suffe [foto’s] aanschaffen? Ik vrees dat het resorteert onder de eigentijdse burgerlijke rituelen. Al sla je me dood: wat zou met dit ritueel wel dan niet bezworen moeten worden? En wij maar denken dat we niet meer bijgelovig zijn….. [Fotografie] als een soort religie? Ik vrees dat het erger is dan dat. Het gezinsleven draait natuurlijk niet om al die kiekjes, toch? (Soms, twijfel ik daar wel eens aan). Nee veel dommer: Die stomme kiekjes draaien in gigantische hoeveelheden onontkoombaar om het GezinLeven.
Nog even dit over bovenstaande school-[foto]: Dat gaat natuurlijk drie keer over niks. Gewoon een koppie. De fotograaf doet 3 klassen per uur. Hij is een machine geworden. Geld scheppen. Terwijl de [fotograaf] zelf natuurlijk niks verdient, want het bedrijf die de [foto]-sessies regelt en organiseert heeft natuurlijk zogenaamd hele hele hele hoge kantoorkosten. Doch met de [fotograaf] heb ik ook nog wel een appeltje te schillen; Mijn zoon was woedend dat ie zijn pet niet mocht ophouden. En gelijk had ie, mijn zoon.
Tja, of ze het vroeger nu beter deden dan nu, mag u zelf beoordelen. Maar het was in ieder geval beter en meer dan alleen maar en KOPPIE. Toen ook al: Liggend en Staand.
Of de volgende [foto] een school-[foto] is weet ik niet zeker. Maar het is in ieder geval meer dan zomaar een KOPPIE. De intensiteit van de blikken zijn enorm. Als ik er naar kijk moet ik er altijd heel lang kijken. Waarom? Daar zijn [foto’s] toch niet voor bedoeld….?
Nee, ik neem geen [foto’s] van mijn kinderen. Zelden. En als ik dat doe, tja, dan ziet het er weer gelijk anders uit. En of iedereen dat dan weer leuk vindt?
Ik kan het niet nalaten het nog een keer te zeggen: Eigentijdse school-[foto’s] is een industrie. 100% Bagger. Heeft niets meer te maken met……..
Is er nog een overlaat die nieuwsgierig is naar andere [foto’s] uit het familie album... kijk dan hier. Maar zorg wel dat mijn broer het niet hoort; want die vind dat niet gepast. Hij vind dat dat allemaal erg privé moet blijven. Ach ja; dat is dan weer een ander soort van bijgeloof….. En misschien bent u dan wel of niet geïnteresseerd in mijn familie, misschien bent u gewoon verzot op hele oude [foto’s]. En daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Gezien de huidige stand van zaken met de [fotografie]
::
::
::
Schrijf je in voor
Mijn Nieuwsbrief
En blijf op de hoogte van mijn nieuwe artikelen. Die uitsluitend zullen gaan over mijn zoektocht en ideëen betreffende [fotografie]
You have Successfully Subscribed!
Nothing Goes A Long Way