::
::
A Wonderboy, wordt Robbert Dijkgraaf genoemd. Wereldspecialist in de materie van de snaren theorieën. Robbert wordt president van de KNAW (Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen). Hij gaat daar een brug bouwen tussen de natuurkunde en de letterkunde. Hij is ook hoogleraar mathematische fysica, winnaar Spinozapremie NWO, Universiteitshoogleraar UvA, en panellid van het 2# innovatieplatform; dus hij spart met Balkenende, Plasterk en Kleisterlee. Robbert weet vanzichzelf dat ie een multi-tasker is, en volgens mij is hij ook een rapid-cycler. In de Trouw van 9 november jongstleden schrijft Joep Engels:
… Robbert meldt zich dan aan bij de Rietveld academie, voor de opleiding vrij schilderen. Met succes!
Dijkgraaf: “Zo vreemd is dat niet. Fysici denken heel visueel. wij zijn gewend om figuren in ons hoofd te draaien en van verschillende kanten te bezien.”
Geweldig, mijn absolute vermoeden is dat Robbert Dijkgraaf een Visual-Spatial-Thinker is (zie noot). Albert Einstein had daar ook last van. VST is een soort psychische aandoening die je kan oplopen in je jeugd. Het heeft te maken met een taalontwikkelingsstoornis bij een kind. Het VST-kind blijft denken in beelden in de ruimte en ontwikkelt dat verder, terwijl alle andere kinderen zich verder ontwikkelen in het literair en lineair denken. Het is een handicap, inzoverre, dat een VSP-er dus verschilt van de anderen. Leer je daarmee omgaan dan is er niks ân het handje. Een VST-er ziet in één keer de oplossing en moddert dan verder met eigenwijze logica naar een soort duidelijkheid die voor den ander dan wel of niet verstaanbaar is. Een niet VSP-er gaat stap voor stap opzoek naar een oplossing, met gangbare, aangeleerde, geleende of vermeende logica. Er zijn consultancy buroos die, voor veel veel geld, pretenderen het jou te kunnen leren: Visueel ruimtelijk denken. Of dat nou echt mogelijk is weet ik niet precies.
Ikzelf ken ook een paar VST-ers, zij stotteren en/of zijn dyslectisch. Robert’s sparringpartner JanPeter heeft mijn inziens ook een taalprobleem, maar dat heeft zeer beslist niets met VST te maken. Nog een laatste citaat van Robbert naar aanleiding van zijn Rietveld avontuur:
“Iedereen zegt dat ik een omweg heb bewandeld, maar ik ervaar het eerder als een shortcut.”
Gold!. Er zijn ook heel vriendelijke slimmerikken die denken een shortcut te nemen, en die dan uiteindelijk belanden op de ongenaakbare en oneindige omweg. Niks verkeerd mee, want daar gebeurt ook een hoop. VST-denk spelletje: Als je fotografie ergens zou moeten onderbrengen, zou dat dan zijn bij de natuurkunde of bij de letterkunde?
::
::
Schrijf je in voor
Mijn Nieuwsbrief
En blijf op de hoogte van mijn nieuwe artikelen. Die uitsluitend zullen gaan over mijn zoektocht en ideëen betreffende [fotografie]
You have Successfully Subscribed!
Nothing Goes A Long Way